من ميگم اينجا كوچيكه.
هواي اينجا خفه است.
آخه اينجا نميشه فرياد زد
جا براي دويدن نيست.
روح من هواي پرواز داره
خسته شده از يكجا نشستن.
بيا با هم از اينجا بريم
از پنجره دشت سبزي رو مي بينم
جايي كه تا چشم ميبينه خبري از ديوار نيست.
بيا بريم...بيا
پاهامو ببين....من با اين پاها ميدويدم، ولي حالا كرخت و سخت شدند
دستامو ببين....با اين دستها تا آسمونا ميرفتم
بيا بريم از اين زندان، ميدونم سخته عزيزم ... ميدونم
چشمهامون به تاريكي عادت كرده ، رويارويي با خورشيد سخته
پاهامون خيلي وقته كه دويدن رو از ياد بردند، هواي پاك ما را به سرفه خواهند انداخت...
دستهامو بگير...همش تقصير اوماست ، اونايي كه از عسق چيزي بيشتر از ع ش ق نمي فهميدند. احساس مي كنم فراموش كردي...يادت رفته كه اومدنمون به اينجا فقط براي پروازي بلندتر بود ؟ يخ زدي؟ نكنه فكر كردي اينجا آخر خطه؟ دستهامو بگير ، گرمت ميكنند. با گرماي نگاهم يخها را آب ميكنم . بايد يه ياد بياري. بايد بخواهيم و دوباره نفس بكشيم.به من نگو كه روحت هميشه خمود بوده ، به من نميتوني دروغ بگي.
يادته؟
اونروز تنها پرواز ميكردم ، به كنارم آمدي ... روحت بلند بود و سبز ، چشمهات آيينه دست نيافتني ترين آرزوهام بودند و دستهايت...
ـ از اين به بعد با هم پرواز ميكنيم.
لبخندم جوابت بود. با هم پرواز كرديم و بلندتر از هميشه . احساس آفريدن يك جاناتان ...

ما را به جرم پرواز دو نفره محاكمه كردند ، حكم دادگاه اين بود : ”پروازدو نفره قدغن است “. و به اينجا تبعيد شديم.

بلند شو ... براي تو ميگم تا به ياد بياري .
وقتشه كه به اونها بفهمونيم كه ما دو نفر نيستيم، ما دو نيمه ايم و با هم يك مي شيم.
ما دو نفره پرواز نميكنيم چون با هم يك ميشيم.
چيك ...چيك...
اشكهاي گرمت يخها رو آب مي كنند و به زمين مي چكند. توي چشمهات دوباره برق روياها رو ميبينم. بالهات هنوز سالمه.
بيا يريم زير آفتاب ، راه زيادي نيست تا دشت. نور چشمهايمان را خواهد زد ...ولي فقط اولش سخته.....

آهاي آدما گوش كنيد
باور كنيد
روياها دست يافتني اند
باور كنيد كه زندگي همونجوري پيش ميره كه شما” ميخواين”
امروز با تمام وجودم به اين حرفها رسيدم
هر لحظه پاك و بلندي تو زندگي يك معجزه است . تو رو خدا اينو باور كنيد همين معجزه ها راه روزمره زندگي آدم رو تغيير ميدن
معجزه هايي كه فقط و فقط به خاطر قدرت روياها بوجود اومدن
من خوشبختم
من خوشبختم
نميدونم اين خوشبختي قراره تا كي باقي بمونه....نميدونم كي گرد و غبار ديد منفي و اشكال تراش من بتونه عظمت اين معجزه رو از بين ببره
ولي هنوز هم يادمه كه شايسته ترين الزاما اوني نيست كه من با نگاه كمسوي خودم ميبينم. خودمو سپردم دست شايسته ترين و هيچوقت از تلاش و جستجو دست بر نميدارم . كه شايد موقعيت الان و اين نعمت فقط يك نردبان باشه واسه بالاتر رفتن و به شايسته رسيدن.

كامپيوترم خرابه . بچه بدجوري قاطي كرده . ولي راستشو بخواين علت اصلي ننوشتنم اين نيست. نميدونم شمايي كه اين نوشته ها رو ميخونيد خودتون نويسنده وبلاگ هستيد يا نه ،و يا اصلا با حرفهاي من موافقيد ولي به نظر من وبلاگ نويسي جرات ميخواد. چيزي كه من خيلي وقتها كم ميارم. من وقتي نميدونم رو اين زمين خدا چي كارم... يا اونقدر با خودم و كارهام مشكل دارم كه بعضي وقتها واقعا ميمونم تو كف اينكه من مرده ام مفيدتره يا زنده ام .... نبايد از خودم انتظار داشته باشم كه با شور و اشتياق هميشگي بنويسم و دنبال سوژه باشم. بعضي وقتها بهترين جايي كه براي حرفهام پيدا ميكنم همين جاست. شما ميدونيد چقدر واسه دنيا و اطرافيانتون مفيديد ؟ بدجوري قاطي كردم. اصلا نميدونم كار درستيه كه وقت شما رو با اين نوشته ها كه ارزش خاص ادبي يا هنري ندارند تلف كنم ؟ در هر حال به نظر من اگه تصميم بگيرين كه از اين به بعد ديگه نوشته هاي اين آدم كه تكليفش با خودش هم روشن نيست رو نخونيد ، من از صميم قلب بهتون آفرين ميگم.
آخر اعتماد به نفسم ، نه؟
روزهاي خاكستري براي همه هست. روزهايي كه حتي بركت رمضان هم نميتونه رنگ سفيدي بهشون بزنه ، البته بهتره بگم خودمون واقعا نميخوايم كه اينطور بشه . روزهايي كه زمين و آسمون ، درختها ، آدمها ... همه و همه يك طورايي از آدم ميپرسند .... تو اينجا چي كاره اي؟ چقدر مطمئني كه جهت گيري هاي درستي در زندگي داشتي؟ چقدر مطمئني كه پيش فرضهاي القايي از جامعه و اطرافيانت صحيح باشه و تو اصلا تا حالا به چند درصدشون فكر كردي ؟ تويي كه حتي نميتوني يك ثانيه بعد زندگي خودت رو پيش بيني كني ، چطور ممكنه بتوني با يك آدم ناقص مثل خودت ، كه هيچ ضمانتي به ثبات فكري و روحي اون نيست ، يك عمر زندگي كني ؟ چه معيارهايي در شناخت آدما ’واقعي’ هستند و نه تنها زاييده عرف بي بنيان يك جامعه بيمار ؟ چقدر از اين بيماري به ما سرايت كرده ؟
تكليف اسب سركش قصه من چي ميشه؟
خوبه D: حالا ديگه فهميديد تو مخ من چي ميگذره! تا حالا كه نتونستم تنهايي از پس جواب دادن به اونا بربيام :)